ลุงเจน เชื้อชุ่ม อายุ 65 ปี คุณพ่อวัยเกษียณที่ควงคู่ป้าหมวย มาหาเราที่โครงการแบ่งปันเมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เสื้อสีขาวมือสองกว่าพันตัวถูกนำไปย้อมใหม่จากเสื้อสีหม่นกลายเป็นสีสดใส
ทุกวันนี้ลุงหาเลี้ยงชีพด้วยการขับมอเตอร์ไซต์รับจ้างและออกเร่ขายเสื้อมัดย้อมตามตลาดนัด
ลุงเจนบอกว่า โครงการแบ่งปันช่วยคนไม่มีกิน ได้พอมีกินมีใช้ขึ้นมาบ้าง
เงินที่ได้ทุกบาทในแต่ละวันถูกแบ่งสรรคปันส่วนเป็นค่าใช้จ่ายจิปาถะในบ้าน
เป็นค่าขนมสำหรับหลานๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่าอาหารและค่าเช่าบ้านที่มีสมาชิกอยู่รวมกันกว่าสิบชีวิต
“ป่วยไม่ได้”
“ผ่าตัดไม่ได้”
“หยุดทำงานไม่ได้”
“พักไม่ได้”
คำพูดติดปากของลุงเวลาถูกถามว่าทำไมไม่ไปผ่าตัดรักษาโรคไส้เลื่อนที่เป็นมานานเสียที
ทั้งๆที่หมอย้ำว่า “ห้ามทำงานหนัก” แต่ลุงก็ทำเป็นไม่ได้ยินเพราะชีวิตจริง
หนี้สินที่แบกอยู่มันหนักหนากว่างานตรงหน้ายิ่งนัก
“พ่อ” ของลูก 6 คน และเป็นตาของหลานอีก 16 คน ไม่อาจทำเป็นมองไม่เห็นความลำบากของลูกหลานได้
งานอะไรที่พอทำให้ได้เงินมาบ้าง แกทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงปากท้องหลานๆให้พออิ่ม
ทุกวันนี้ป้าหมวยทำงานหนักไม่ได้เช่นกัน ด้วยสารพัดโรครุมเร้าทั้งโรคสมอง หัวใจ และความดัน
ลุงเจนจึงต้องเข้มแข็งไว้เพื่อเป็นหลักให้ทุกคนได้พึ่งพิง เช่นยามนี้เมื่อชีวิตของลูกๆพลั้งพลาด
และไร้หนทางไปต่อ
“บ้านเช่า” หลังนี้จึงอบอุ่นเสมอ แม้ว่าจะลำบากยากจน แต่ลุงก็ไม่เคยซ้ำเติมลูกๆ
“ที่เลี้ยงดูแลกันทุกวันนี้ก็หวังว่าสักวัน เมื่อลูกหลานเติบโตและพอมีชีวิตเลี้ยงดูตัวเองได้”
“พ่อ” คนนี้จะได้สบายใจและหมดห่วงสักที
