ทุกโครงการของมูลนิธิกระจกเงา เกิดขึ้นมาเพื่อเสริมสร้างคุณภาพชีวิตและพยายามลดช่องว่าง และความเหลื่อมล้ำให้ลดน้อยลง เพื่อหวังว่าสักวันประเทศไทยจะเข้าสู่ยุคสมัยแห่งความเท่าเทียมกัน
แต่ดูเหมือนว่า ความฝัน จะดูไกลห่างจากความเป็นจริง วันนี้ประเทศไทยกลายเป็นประเทศที่มีความเหลื่อมล้ำเป็นอันดับหนึ่งของโลก ตามข้อมูลของ CS Global Wealth Report 2018 ซึ่งเป็นข้อมูลที่น่าเป็นห่วงเป็นกังวลยิ่งนักว่า เรากำลังเดินถอยหลังกลับไปสู่ยุคแห่งความมืดมน ข้าวยากหมากแพง คนจนก็จนยาก ส่วนคนรวยก็ยิ่งร่ำรวยสะดวกสบาย กลายเป็นสังคมแห่งชนชั้นอย่างชัดเจน
“คนไทย (adult) 1% แรก (5 แสนคน) มีทรัพย์สินรวม 58.0% ของทรัพย์สินรวมทั้งประเทศ มาปีนี้ (2018) 1% มีเพิ่มเป็น 66.9% รวยมากขึ้น …แซงรัสเซียที่ลดจาก 78% เหลือแค่ 57.1% ตกไปเป็นที่สอง ขณะที่ตุรกีมาแรงทั้งๆ ที่เศรษฐกิจไม่ดีแต่คนรวยกลับเพิ่มสัดส่วนขึ้นได้เป็น 54.1% แซงอินเดียที่ตกไปเป็นที่สี่ จาก 58.4% เหลือแค่เพียง 51.5% ส่วนคนไทยที่จนสุด 10% มีทรัพย์สิน 0% ซึ่งในความเป็นจริงน่าจะพ่วงหนี้สินไว้ด้วย เป็นตัวเลขที่สะท้อนว่า คนครึ่งประเทศเป็นพวก “หาเช้ากินค่ำ” หรือไม่ก็ “เดือนชนเดือน” ไม่มีเหลือเก็บเหลือออม”
อาจกล่าวได้ว่าสถานการณ์ “รวยกระจุก จนกระจาย” ที่เกิดขึ้นนี้ เพราะประเทศไทยยังไม่สามารถไปถึงการเป็นรัฐสวัสดิการได้ ทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ยังต้องดิ้นรนทำมาหากินตามอัธภาพ ส่วนใหญ่ยากจน ขาดการศึกษาและเข้าไม่ถึงสิทธิขั้นพื้นฐานทางการศึกษาและการรักษาพยาบาล
ทุกครั้งของการลงพื้นที่ในทุกโครงการ เราเห็นช่องว่างที่รอการเชื่อมต่อ ที่นับวันยิ่งถ่างออกไปเรื่อยๆขึ้นอยู่กับปัญหาเศรษฐกิจ การเมืองและสังคมในปัจจุบัน เรายังเห็นเด็กไม่มีรองเท้าใส่ไปโรงเรียน เด็กไร้สัญชาติตามตะเข็บชายแดน และเด็กที่ยังขาดสารอาหาร อยู่ในครอบครัวที่เข้าไม่ถึงสวัสดิการรัฐในทุกประเภท มีชีวิตอยู่บนเส้นด้ายระหว่างความเป็นความตาย และความอดอยากปากแห้ง
บ้างเป็นครอบครัวล่มสลายในทันทีหลังจากหัวหน้าครอบครัวประสบอุบัติเหตุ หรือล้มป่วยเป็นผู้ป่วยติดเตียง ขยับตัวทำมาหากินเพื่อเลี้ยงดูครอบครัวไม่ได้อีกต่อไป การช่วยเหลือจึงไม่เคยเพียงพอ และยังไม่ทั่วถึงสำหรับทุกคนที่กำลังประสบกับปัญหาในชีวิตที่หลากหลาย
มูลนิธิใช้ของบริจาคจากทุกท่าน เป็นตัวแทนเข้าไปทำความรู้จักชีวิตอันแสนยากเข็ญของทุกคนทุกบ้าน ใช้ผ้าอ้อมเป็นใบเบิกทางเพื่อสร้างความคุ้นเคยสบายใจให้กับผู้ป่วยติดเตียงทุกคน ใช้หนังสือเป็นสื่อในการสร้างความคิดและทัศนคติใหม่ๆให้กับผู้ต้องขังในเรือนจำกรุงเทพมหานคร ใช้ข้าวสาร อาหารแห้ง และเสื้อผ้า แทนความรู้สึกห่วงใยจากผู้บริจาคทุกท่านเพื่อให้พวกเขาได้รับรู้ว่า ภายใต้สังคมที่เหลื่อมล้ำ สูงต่ำ รวยจน ยังมีน้ำใจไหลหลากมาที่นี่เสมอ ณ มูลนิธิกระจกเงา “เราเชื่อว่า สักวัน ข้าวของบริจาคมือสองจากทุกท่าน จะช่วยลดช่องว่างแห่งความเหลื่อมล้ำดำขาว ให้เท่าเทียมกันได้ในสักวัน”
