เมื่อลมแห่งความหวังพัดผ่าน..ต้นกล้าจะเติบโต
หากเราฝันถึงชีวิตที่สมบูรณ์แบบ คู่สามี ภรรรยากำลังนั่งเล่นพักผ่อนอยู่ในสนามหญ้าหน้าบ้าน
ลูกๆ ชาย หญิงกำลังวิ่งหยอกล้อกับหมาขนฟู ดูสนุกสนาน
บ้านหลังขนาดย่อม และรถเก๋งสักคัน สำหรับพาทุกคนในครอบครัวท่องเที่ยวไปด้วยกันในวันหยุดสุดสัปดาห์
ชีวิตดั่งละครตอนหัวค่ำ ชวนฝัน และหอมหวาน คงไม่มีใครปฏิเสธหากสวรรค์จะมอบคุณภาพชีวิตดีๆเช่นนี้ให้
ลูกสาวคนโตของครอบครัว สาวน้อยวัยห้าขวบเศษ หยิบไม้ตีกลองอันเล็กๆขึ้นมาพิจารณา
แบบใกล้ตาในระยะประชิด แล้วรอยยิ้มเล็กๆ ก็ค่อยแย้มออกมาแบบเก็บอาการไว้ไม่อยู่
พลันเอาไม้ตีกลองนั้นค่อยๆเคาะลงบนเครื่องดนตรีของเล่น .. แต่มันกลับไม่เกิดเสียง
เธอขมวดคิ้ว..ก่อนก้มหัวลงเอาดวงตาทั้งคู่ จิ้มลงไปที่ของเล่นตรงหน้า
พร้อมกันนั้นเด็กหญิงเอาไม้ตีกลองอันเล็กเคาะลงบนแผงโลหะ
แล้วเสียงดังตริ๊งงงง…. ก็แว่วดังออกมา พร้อมเสียงหัวเราะชอบใจของเธอ
เธอป่วยด้วยโรคตาขี้เกียจ ( Lazy eye หรือ Amblyopi)
มันทำให้การมองเห็นของเธอยากลำบาก มองเห็นได้เพียงริบหรี่ …จนเกือบมองไม่เห็น
“พ่อ พ่อ มารับหนูหน่อย เดี๋ยวก็ล้มอีกหรอก”.. เด็กน้อยพูดชัดแต่ช้าและเสียงยาน
นั่นเพราะด้วยพัฒนาการที่ยังเติบโตได้ไม่เต็มที่เมื่อเทียบกับวัย เธออยากลุกไปขี่จักรยานที่เพิ่งได้รับบริจาคมา
“อยู่ตรงนั้นก่อน พ่อกำลังจะไป” พ่อที่ขาพิการเกือบลีบตะโกนบอกลูกสาว เขาเดินกระเผกพร้อมอุ้มลูกชายคนกลางวัยสี่ขวบไว้ในเอว วันนี้งอแงเป็นพิเศษเพราะไม่ได้นอนกลางวัน มัวแต่ตื่นเต้นรอพี่ๆทีมงานโครงการอาสามาเยี่ยม ที่สัญญาว่าจะมาในวันนี้ จนคล้อยบ่ายเพิ่งได้เจอหน้ากัน เด็กน้อยก็ฝืนความง่วงไว้ไม่ไหว
ร่างผอมบางของพ่อ นับวันจะแข็งแกร่งขึ้น เมื่อเดินไปถึงตัวลูกสาวคนโต
เขาเอาแขนที่เหลือคว้ามือเล็กๆของลูก แล้วค่อยๆพาเธอไปที่รถจักรยานคันใหม่
จักรยานเด็กสีน้ำเงินมือสองของบริจาคจากใครสักคนหนึ่ง
มันยังสวย ดึงดูดใจ ให้ความรู้สึกตื่นเต้นเหมือนจักรยานคันใหม่
เธอดีดกระดิ่งพร้อมเอาสองตาพิจารณาชิ้นส่วนต่างๆของจักรยานใกล้ๆ
ลูกตาสีดำข้างหนึ่งหลบหายเข้าไปเกือบเต็มดวง อีกข้างเห็นเพียงครึ่ง
จะเห็นชัดหรือไม่ชัด ไม่ใช่ประเด็นสำคัญสำหรับเธอ ..
การมีจักรยานไว้ให้เธอและน้องได้ขี่เล่น
นี่คือเรื่องดีใจที่ทำให้ตาของเด็กน้อยเป็นประกายแวววาวอยู่ทั้งวัน
ส่วนลูกชายถัดมาวัยสามขวบ ดูเงียบขรึม แต่ซ่อนแววตาซุกซน
นั่งอยู่บนตักยายทวดไม่ไปไหน เด็กชายตัวน้อยไม่ยอมพูดยอมจา
ในวัยสามขวบกว่า เขาควรจะพูดได้อย่างน้อยก็เรียกพ่อหรือแม่
การไม่พูดของเด็กชายทำให้แม่ของลูกๆ รู้สึกกังวลใจอยู่ไม่น้อย
ถ้าลูกชายคนนี้มีปัญหาทางสุขภาพเสียอีกคน ใจของคนเป็นแม่คงมีความสุขไม่ได้
วันนี้ลานดินหน้าบ้าน ทำหน้าที่เป็นหลุมเผาถ่าน แผ่นดินร้อนระอุ คละคลุ้งไปด้วยกลุ่มควันพวยพุ้ง
ถ่านหนึ่งกระสอบ ขายได้ราคาสองร้อยกว่าบาท เก็บไว้เป็นค่าใช้จ่ายภายในบ้าน
กับข้าวเย็นนี้เป็นเห็ดชุบแป้งทอด ยิ่งเอร็ดอร่อยเมื่อได้น้ำจิ้มสูตรเด็ดของแม่
ครอบครัวนี้ได้รับบริจาคเป็นตู้เย็นมือสอง ข้าวสาร ปลากระป๋อง ของแห้ง นม ขนม เสื้อผ้า หมอน ผ้าห่ม
และที่สำคัญ ของใช้สำหรับเด็กเล็ก ซึ่งถือเป็นของบริจาคที่ล้ำค่าสำหรับเด็กแรกเกิด
ลูกสาวคนสุดท้องที่เพิ่งเกิดมาได้เพียงสองอาทิตย์ โชคดีที่แม่มีนมอุ่นๆจากอกไว้ให้ลูกสาวดูดกินได้ทุกเมื่อ
และเหมือนเด็กน้อยรู้ถึงสถานการณ์ในบ้านเป็นอย่างดี เธอจึงเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ร้องเมื่อหิว พออิ่มก็นอนหลับ
และแม้ว่าตู้เย็นจะมีเพียงแค่ขวดน้ำเปล่าแช่ไว้ เพราะบ้านนี้ไม่เคยมีอาหารเหลือพอเก็บค้างคืนในแต่ละวัน
แต่การมีน้ำเย็นๆไว้ดื่มกินก็ดีเหลือเกิน มันช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักหน้าเตาไฟร้อนๆ
และเด็กๆก็มักจะเลิกงอแงเมื่อได้จิบน้ำเย็นจากตู้เย็นใบนี้
เมื่อมีเวลาทุกคนในบ้านจะช่วยกันนำเห็ดนางฟ้าภูฏานไปขายเป็นรายได้เสริม
ความฝันที่รอวันเป็นจริง ..หากว่ามีเงินเก็บสักก้อน
สิ่งแรกที่จะทำคือพาเด็กๆไปหาหมอที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัดสักครั้ง..
แม้ว่าบ้านหลังนี้จะผุๆพังๆ แต่มันก็พอกรองแดด บังฝนได้
แม้ว่าลูกสองคนจะไม่เหมือนกันเด็กคนอื่นๆ แต่ก็จะพยายามรักษาให้หายในสักวัน
แม้ดูเหมือนว่าทุกคนจะป่วยไข้และไม่สบาย แต่ความสุขของการทุกข์ร่วมกันก็พอบรรเทาความรันทดใจได้อยู่บ้าง
แม้ว่าจะมีหลักประกันสุขภาพ บัตรทอง สามสิบบาท แต่ค่ารถก็แพงเหลือเกินด้วยบ้านเราอยู่ไกลปืนเที่ยง..
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ…สิ่งละอันพันละน้อย..ของบริจาคจากคนแปลกหน้า ช่วยให้ช่องว่างระหว่างคนลดลงได้ ..
เหลือเพียง…รอ..ความจนและความรวยค่อยๆเชื่อมเข้าหากัน…
