DNA จากเยื่อบุกระพุ้งแก้ม สู่ความหวังในการพบคุณตาที่หายไป

ยายอายุ 76 ปี
ยอมหยุดเคี้ยวหมาก 3 วัน
ให้ช่องปากสะอาดที่สุด
เพื่อเก็บดีเอ็นเอที่เยื่อบุกระพุ้งแก้ม
.
ยายคือพี่สาวของตาผุยอายุ 72 ปี
ที่หายตัวไปจากห้องพักคนงานของลูกสาว
ที่ถนนนิมิตใหม่ กรุงเทพฯ
ตั้งแต่เมื่อ 4 เดือนที่แล้ว
.
กรณีนี้ไม่สามารถเก็บดีเอ็นเอ
ลูกสาวของตาผุยได้
เพราะเป็นลูกที่ตาผุยขอรับมาเลี้ยง
ในขณะที่ญาติสายตรงเหลือเพียงคนเดียว
คือ ยายคนนี้ซึ่งเป็นพี่สาว
.
ยายไม่เคยทราบว่า
ดีเอ็นเอคืออะไร
เยื้อกระพุ้งแก้มจะหาน้องชายได้อย่างไร
.
ยากมากที่ยาย
หรือครอบครัวคนหายในต่างจังหวัด
จะเดินไปโรงพัก เพื่อขอเก็บดีเอ็นเอ
มาเทียบกับศพนิรนามด้วยตัวเอง
.
ทีมงานจึงเดินทางไป-กลับ1,200 กม.
อย่างน้อยเป็นความหวังว่า
มีตัวอย่างดีเอ็นเอของญาติตาผุย
อยู่ในระบบก่อนทุกอย่างจะสายไป.
—————————————————
สถานการณ์คนหายปัจจุบันกลุ่มผู้สูงอายุหลงลืม พลัดหลงหายออกจากบ้านเป็นจำนวนมาก มีแนวโน้มว่าคนกลุ่มนี้จะเร่ร่อนตามข้างถนน ซึ่งกลายเป็นคนนิรนามในสถานสงเคราะห์หรือกลายเป็นศพนิรนามจากอุบัติเหตุหรือจากการโดนทำร้าย จึงควรมีการเก็บดีเอ็นเอญาติคนหาย เพื่อเทียบกับศพนิรนาม
—————————————————————
สนับสนุน การพาคนหายกลับบ้าน
บัญชีโครงการศูนย์ข้อมูลคนหาย โดยมูลนิธิกระจกเงา
SCB 202-258-288-6
Share Button