มันก็มีบางช่วงที่ชีวิตไม่ได้ดั่งใจไปเสียหมด
บางทีก็ยาวนานเป็นปี ที่ฟ้าไม่อนุญาตให้ชีวิตสุขสบายอย่างใครเขา
บางทีก็แค่วินาทีเดียว อยู่ๆความฝันที่หวังเอาไว้ก็กลายเป็นความจริง
ชีวิตที่เคยพล่ามัวกลับชัดเจนขึ้น ไม่ใช่แค่เพียงชีวิตเดียว
เมื่อเมล็ดพันธุ์แห่งความกล้าหาญและอดทนได้รับการรดน้ำพรวนดิน
แม้ยังเติบโตเป็นเพียงต้นกล้า แต่เขาก็ริอาจแผ่กิ่งก้านสาขาเพื่อให้ร่มเงาเล็กๆกับคนที่ยังรอ
วันนี้โอ๊ตดูกระปรี้กระเปร่าเป็นพิเศษ ทันทีที่รถกระบะสีขาวจอดที่หน้าบ้าน
เขามองรถคันนี้แล้วเปรยเบาๆ
“วันนี้รถคันนี้เอาเห็ดนางฟ้าภูฐานมาให้ผม และวันนี้รถคันนี้ก็มาขนเชื้อเห็ดของผมไปให้คนอื่น”
สองมือไม่ได้หยุดนิ่ง เขาขนโครงท่อพีวิซี ถุงเชื้อเห็ดกว่าสามร้อยถุงที่เขาผลิตมันขึ้นมาเพื่อ แจกจ่าย
เครื่องไม้เครื่องมือช่างและหัวใจอันมุ่งมั่น ออกเดินทางจากบ้านหลังเดิม
ข้างหลังเป็นลูกและเมียที่มายืนส่งโบกไม้โบกมือพ่อเพื่อส่งกำลังใจ
การเดินทางจากอำเภอโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง ไปยังชุมชนคลอง 7 ธัญญบุรี จังหวัดปทุมธานี
ใช้เวลากว่าสามชั่วโมง โอ๊ตเตรียมการแผนทุกอย่างในหัวจนจบกระบวนการ
ทันทีที่รถจอด เขาขนทุกอย่างลงจากรถ สองตากวาดไปยังที่หมาย
แล้วลงมือตกเสาไม้เล็กๆเพื่อลงหลักปักฐานโรงเรือนเพาะเห็ดขนาดย่อม
ต่อไปนี้ตา ยาย และหลานจะไม่อดเหมือนเช่นผ่านมา
การตกเป็นผู้ต้องหาในฐานะคนจนเมืองทำให้ทั้งครอบครัวหาอยู่หากินอย่างลำบากยากเข็ญ
ไม่มีผักบุ้งเลื้อยตามทุ่งนาลำคลองให้เด็ดกิน ทุกสิ่งอย่างต้องหาซื้อด้วยเงินเพียงเท่านั้น
บ้านช่องใหญ่โตเป็นเพียงอดีตอันรุ่งเรืองของบ้านหลังนี้ สองตายาย สละสมบัติ เงินทุกบาท
เพื่อรักษาหลานสาวสุดที่รักที่ป่วยด้วยโรคไตขั้นรุนแรง ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าลมหายใจของหลาน
บ้านหลังนี้จะถูกยึดเมื่อไหร่ก็เกินกว่าที่สองตายายจะคาดเดา
คิดไปก็กลุ้มใจเปล่าๆ โชคยังเข้าข้าง แม้วันที่ข้าวสารหมดถัง ยังได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านในชุมชน
และวันนี้ได้โรงเรือนและถุงเชื้อเห็ดนางฟ้าฟรี ด้วยความอนุเคราะห์ช่วยเหลือของโอ๊ด
ตาช่วยบริการโอ๊ตทุกอย่างเท่าที่จะทำได้สำหรับคนจนด้วยกัน ของกินจากธรรมชาติคือรางวัลยิ่งใหญ่สำหรับชีวิต
หากไม่มีเงิน เห็ดที่งอกงามในทุกวันจะเป็นกับข้าวและสามารถขายหารายได้เสริมอีกทาง
โอ๊ตควงสว่านอย่างคล่องแคล่วแม้ว่าสองขายังกะโพกกะเพกอยู่บ้าง ..นั่นไม่ใช่ปัญหา
อย่างที่เคยบอกว่า คนจนเท่านั้นที่จะเข้าใจกัน
เย็นมากแล้ว โรงเรือนเป็นรูปเป็นร่างเสร็จสมบูรณ์ แต่ดูเหมือนว่าแรงของโอ๊ตยังไม่หมดง่ายๆ
เขาดื่มน้ำรวดเดียวหมดแล้ว ยังไม่ทันเช็ดเหงื่อ ก็เฝ้าอธิบายถึงวิธีการดูแลเห็ดอย่างละเอียดละออ
หลังจากนี้ชีวิตของบ้านหลังนี้จะเปลี่ยนไป อย่างน้อยก็จะไม่รู้สึกเดียวดายอีกต่อไป
โรงเพาะเห็ดหลังนี้จะเป็นพยาน..บนโลกที่ไม่เท่าเทียม ชีวิตเปลี่ยนแปลงได้เสมอด้วยเงื่อนไขต่างๆ นานา
โอ๊ตรู้ซึ้งดีกว่าใคร.. แม้ว่าทุกวันนี้เขาต้องแบกครอบครัวจนๆไว้บนบ่าด้วยความเต็มใจ
วันหนึ่งที่ไม่ต้องรอจนกว่าจะพร้อม .. เขายินดีแบกครอบครัวเล็กๆนี้ไว้ในความดูแล ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่างน้อยก็ได้รู้สึกภาคภูมิใจว่า หัวใจที่ไม่เคยหยุดดิ้นรนดวงนี้ ทรงพลังและพร้อมช่วยเหลือผู้อื่นเช่นกัน
เป็นหัวใจที่มีขนาดใหญ่กว่าเพียงกำปั้นมือเดียวของเราแน่นอน
