นับจากเหตุการณ์พิบัติภัยสึนามิในวันที่
26
ธันวาคม
2547
ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เหนือความคาดหมายว่าจะเกิดขึ้นในประเทศไทย
หลังเหตุการณ์ครั้งนั้นประเทศไทยได้เผชิญกับปัญหาภัยธรรมชาติขนาดกลางถึงใหญ่อีกหลายครั้ง
ไม่ว่าจะเป็นดินถล่มทางตอนใต้
ไฟป่าหมอกควันและดินโคลนถล่มทางภาคเหนือ
จากพิบัติภัยต่างๆที่กล่าวมาทำให้เราพบว่า
เมื่อใดก็ตามที่ภัยเหล่านั้นเกิดขึ้น
ความฉุกละหุกและยากลำบากในการเข้าไปดำเนินการช่วยเหลือผู้ประสบภัย
และมีความจำเป็นต้องมีระบบการประเมิน
-
วิเคราะห์
-
ทำนาย
เพื่อการวางแผน
การเข้าไปจัดการแก้ไขอย่างมีระบบและทันท่วงที
นอกจากนั้นจำเป็นต้องมีกระบวนการฟื้นฟูชุมชนอย่างต่อเนื่อง
ด้วยเหตุนี้
โครงการพัฒนาการจัดการภัยพิบัติภาคประชาชน
จึงทำหน้าที่เพื่อเป็นโครงการฯ
คู่ขนานที่ช่วยลดช่องว่างในสถานการณ์ภัยพิบัติขนาดใหญ่ที่เกินกำลังของรัฐ
หรือสถานการณ์ที่ความเสียหายอยู่นอกเหนือการประเมินของรัฐ
ซึ่งผู้ประสบภัยไม่อาจเข้าสู่กระบวนการฟื้นฟูชุมชนด้วยตนเองได้ทั้งหมด
จึงเกิดการทำงานของอาสาสมัครภาคประชาชน
ผ่านการประสานขององค์กรพัฒนาเอกชน
และที่สำคัญการทำงานของอาสาสมัครภาคประชาชนทำให้ภารกิจในการช่วยเหลือและฟื้นฟูนั้นดำเนินไปได้อย่างทันท่วงที